Eylül
Her yerde eylül
Hazan dediklerinden
Önce geceler soğur
Üşütür buz kesikleri oluşturur…

Gündüzleri hala sıcak her nedense
Gündüzleri hala halalarda
Umutları hayallere kattık
Esenler deniz yinede
Sen üşütsen de eylül…

Bak yine akşam oldu
Bir günün daha biterken
Bir rüzgârda senden esti
Kazık çakmadın ya bu dünyaya…

Eylül
Küstün mü benimle
Konuşmuyorsun
Savurmuyorsun hala rüzgârlarından
Vaktin mi gelmedi seninde…

Gelmedi mi yağmurlarının zamanı?
Sen gidince mi çakacak şimşekler?
Yazla kışını ayıracak
Biliyor musun?

Yoksa benim gibi hayatın
Akışına bırakıp kendini
Hayata mı küstün?
Anlamadım bu defa seni
Eylül
Bu sonbaharın başlarında
Seninle doğdum.
Bir eylül sabahında
Ondan mı bilmem!
Çok benziyoruz
Ben gamlı bir hazan
Hüzün yağmurlarıyla ıslanan!
Sen hazanı getiren bana!

Sonbahar geldi çattı yine
Hazan mevsimiyle
Hayat çoktan yapraklarını dökmeye başladı
Benim için…

Eylül biliyor musun?
Ben sende doğdum
Senin yağmurlarında hüzne boğuldum
Esen yelde kavruldum…

Ondan mı bilmiyorum.
Senin gibiyim
Yarım asrı arkada bırakırken
Yine hüzne boğuldum senin gibi…

Yapraklarını dökerken zaman
Özlediklerim gelecek mi?
Görecek miyim onları diyerek
Fal tuttum yine takvimlerden

Eylül yine ayrılıyoruz
Yine kabarıyor özlemler
Yenilerini sil baştan yaşatıyor hayat
Yarın oluyor hep
Yarın oluyor
*
Sonbahar sonları gösteriyor bence
Yaz bitti
Hazan mevsimi geldi yine
Gidenlerin ardından hüzün doğuruyoruz
Yapraklarını dökerken zaman
Demet AKYÜREK.