…

Sonra her şey kaldığı yerden devam etti.


Sen
Ahh! Dipsizliğim, soluksuzluğum
Yüreğimin kangren tutmuş yanı
Söyle!
Hangi mevsime sakladın gülüşlerini de
Bu kadar soğuk odam, tenim ve kimsesizliğim
Söyle!
Hangi, mektuba sığdırdın bunca ayrılığı
kaç cümle?
Kaç anlamsız dize yetti seni götürmeye
ve hangi yollar yol oldu sana, sen giderken benden
Ben toprak olup ezilirken gidişinin renginden…



Şimdi bağnaz bir sessizliğin avucundayım
iki adım öteye gitsem
Bir yakamda hayalin
Diğer yakamda kokun.
Kokun hâlâ çok güzel be! Sevgilim.
Şimdi akşamüzeri
Birkaç sen tarafım var kalemin ucunda
Bir de atmaya kıyamadığım ellerin…



Biraz daha zaman
Biraz daha ben olmalıyım şehrin uykusuz halinde
biraz sana karışmalıyım biraz da gözlerine
ama en çok beni yaralayan yüreğine…


Kal, ellerinin olsun en güzel hayallerim
Yıldız yıldız dökülürken gözyaşlarım dudaklarıma usulca
ve usulca gir tenime yak
yak eskisi gibi…



Son sancılarımı da yakarken son sigaramın ucunda
ve son satırlarını yazarken hikayenin
ne kahramanı kaldı mutlu mesut
ne de kralın kızı kurtuldu canavarın elinden…