BAK GÜZEL ÇOCUK

Vurulunca gökyüzü kalmaz, ne ay, ne de yıldızlar
Gece çöker üstüne tüm yıkılmışlıklarının
Bir hüzne bühtan olur gözlerindeki aynalar
Yanar kavrulur için bakışların uslanır...

Dilinden dökülmez olur heceler
Karışır rüzgâra cebindeki umutların bir bir
Ve dalında düşen yaprağın peşinden sürüklenir, uçsuz bucaksız hezimete...

Bak güzel çocuk, görüyor musun güneş bizim için doğacak birazdan
Ellerinde gelincikler, çocuklar inecek dağlardan
Turnalar şahitlik edecek kavuşmaya
Irmaklar parlayacak alacakaranlıkta...

Usul usul konuşacak bir masalın havîsi
Uçurtmalar uçuracaklar renk renk gökyüzü şenlenecek
Karanlığa inat doluşacak bir kızıl mavi, gözlerinle buluşup dans edecek...

Şehir eşkiyası acılar, yok olacak birden
Güneşin gülen yüzü aydınlatacak doğayı
Kuşlar uçacak, kanatlarında umuda dair ne varsa toplayarak
Ve karanlığın ülkesindeki yorgun çocuk
İşte o zaman gözlerin mutluluktan
ç/ağlayacak...

Hülya Akyıldız