Döndüm baktım geçmişe sanki dün henüz yeni
Mavi bir sabah vakti koparır benden seni
Neredesin ki anne ne demek dünya fani
Gönülde durur tahtın saklarım hayalini

Asma gülün dalları vurdu arada gama
Hayatsa su misali aktı durdu daima
Yanındaydı mutluluk sarılırdık yaşama
Hüzün vakti coşturan bu gözyaşı selini

Uzaklaştı o yıllar bilmedik değerini
Kumru uçup giderken sesi gelirdi hani
Babam türküler ile atardı kederini
Bir susturabilseydim şu gönlümün telini

Varıp gurbeti bile asli vatan bildiniz
Çocukla çocuk olup tek onlarla güldünüz
Gerçekte olmasa da düşte koşup geldiniz
Şimdi hüzünler demi annem uzat elini

tly

Paylaş:

15 Beğeni

+7 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (11)

5.0

91% (10)

4.0

9% (1)

Şimdi hüzünler demi Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Şimdi hüzünler demi şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Şimdi hüzünler Demi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

VAKARLI, @vakarli

27.9.2017 11:35:00

5 puan verdi

Varıp gurbeti bile asli vatan bildiniz
Çocukla çocuk olup tek onlarla güldünüz
Gerçekte olmasa da düşte koşup geldiniz
Şimdi hüzünler demi annem uzat elini

Anne denilince bende akan sular durur. Yüreğinize keder uğramasın
Bir şiirde benden olsun

ANNE...
Fersiz dizlerine bir katre takat,
Olsaydım huzura banardım anne.
Felekten yediğin tomarla tokat,
Her gece yüzümde patlar be anne. ..

Hangisini saysam, yetmez ki lisan
Çektiğin çileye dayanmaz insan
Bükülü beline, elinde asan,
Yaslandığın çınar, olsaydım anne...

Kenardan, kıyıdan, kurduğun sofran,
Ucundan ucundan, kırdığın lokman,
Çilekeş ömrüne, kardığın derman,
Katlandığın kahhar, olsaydım anne...

Yaşanmış dertlerden, bitap ve yorgun
Tek yere odaklı, bakışlar durgun
Gülmeyi unutmuş, çehresi solgun
Yüzünde bir bahar, olsaydım anne...

Abdestli ellerin, secdeli başın,
Mevlâ’ya döktüğün nurani yaşın,
Cennette bahara dönecek kışın,
Sabahında seher, olsaydım anne...

Hayat boşa telaş, her şey nafile
Hedefin sonuna erdi kafile
Ebedi ukbâya, sonsuz menzile
Çıktığın son sefer olsaydım anne!...
Şükrü Aktaş