Bir kimsenin beni yüzüme karşı methetmeye hakkı olursa, yüzüme karşı beni tenkit etmeye de hakkı olması lazımdır. bısmark
Zaure_ Mindalina
Zaure_ Mindalina

Алаколь

Yorum

Алаколь

( 2 kişi )

1

Yorum

2

Beğeni

5,0

Puan

993

Okunma

Алаколь

Озеро лазурное любви, полное печали
О давно минувших днях, голубые дали
Принесут надежду, успокоят сердце,
Из-за томной дымки засияет солнце.

Канут в бездну беды, горести, невзгоды,
Засияют снова пестрым цветом воды,
Исцеляя раны, возвышая души,
Жизнь даруя новую, красивее, лучше.

Обнимает пена волн, и, лаская сердце,
Шепчет вместе с ветром, открывая дверцы,
В новый мир, что расстилает дали синева,
И где с шумом припадает к берегу волна.

Шорох черной гальки под ногами, да коряги,
Воздух тут пропитанный солоноватой влагой,
Слышится прибой, чаек крик уносит
Ветер легкий, что в немом вопросе

Лишь слегка повеет, но готов к порывам,
Все круша неистово, стремительно, ретиво,
Уносящим в прошлое этот миг отпущенный,
Дуновеньем жизни, оставляя лучшее.

Солнце излучает нити серебристые,
Волны обнимают берег каменистый,
Небо голубое стремится в бесконечность,
И бережно встречает негой вечность.

Paylaş:
2 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (2)

5.0

100% (2)

Алаколь Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Алаколь şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Алаколь şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Mevlüt GÖZDE
Mevlüt GÖZDE, @mevlutgozde
20.9.2017 13:06:26
5 puan verdi
Alakol

Gök mavisi aşk üzüntü dolu
Gittiği günlerde, mavi mesafe
Umut getirecekler, kalbi sakinleştirecekler,
Yeşil puslu güneş yüzünden güneş parlar.

Talihsizlik, üzüntülük, olumsuzluk,
Renkli bir su ile tekrar parlarlar,
Yaraları iyileştirmek, ruhları yükseltmek,
Hayat yeni, güzel, daha iyi veriyor.

Dalgaların köpüğünü sarar ve kalbine okşarken,
Rüzgârla birlikte fısıltılar, kapıları açar,
Mavi yayılmış yeni bir dünyada,
Ve dalga gürültüyle kıyıya düşer.

Karanlık çakıl taşlarının alttan kalkması, evet tıkanıklığı,
Buradaki hava acı bir nemle doymuş,
Sörf duyuluyor, martılar ağlıyor
Rüzgar hafif, sessiz soruda

Sadece biraz darbeler, ancak acele etmeye hazır,
Her şey öfkeyle, hızlıca, şiddetle,
Bu andan itibaren geçmişe getirmek,
Hayat nefesiyle, en iyisini bırakarak.

Güneş gümüşi ipler yayar,
Dalgalar kıyıya kayalık sarılır,
Mavi gökyüzü sonsuzluk eğilimindedir,
Ve sonsuza dek dikkatle karşılar.

Tebrikler...



© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL