yüreğimin içinde esiyor
ömrümün şafak rüzgarı
Mevsimsiz bir zemheriden beter
çığlık çığlığa gidiyor telaşsız bir ala şafakta...

Karanlığın gerdanında
gecenin içinde
Uğuldayan bir sessizlik
Yalnızlığımı
koca bir düğüm gibi
Utancını suskunluğuna gömer,
siper olmak ister gözleriyle
Bedenlere çalan çıplak kurşunlara.

Eylül de anladı beni artık,
Başka pencereden seyretmeliyim,
Eylülün toparlanıp gidişini,
Bu güz varken başımda,
saklayamam.
Sensiz
karanlıklarda seni
ne korkunç bu dünya.
Yaşamak,
çekilmez olan bir SEVDA
oysa!...

yüzünün yansıyan şavkı,
bütün ışıkları bastırırken
dumansız bir ateştin dokunamadım.
Bir yangına bakar gibi yandı gözlerim,

kuytuda bir menekşe ,
rüzgarda titreyen bir yaprak
ama yinede dimdik,
fırtınaya tutulmuş
tutsak sabahlarda,
sancılı bir güzelliğe gülümsüyordun.

acıtan bir sorguda.
soluk soluğa bir ışık tufanında ,
eğilmeyen başınla,
çırılçıplak kalan.
Sesinde yaşamın,
sesinde kavganın,
sesinde aşkın ,
Türkülerde destanlaşan yankısıydın.
Yüreğimin sesinde asılı kalan...Ali ALKIS