Çırpınırdı yüreğim masmavi denizlerde.
Uçurdu uzaklara güneşin kanatları.
Gençliğimi ararken kumsaldaki izlerde.
Susturamadı gönlüm şu şahlanan atları.
Son rüzgar alıp gitti yazdığım kağıtları

Yalın ayak ıpıslak hep uzundu yollarım
Ne çabuk geçmiş zaman akıp gitmiş yıllarım
Düşündükçe döküldü sazımda ki tellerim
Hep içime hapsettim makamsız feryatları
Son rüzgar alıp gitti yazdığım kağıtları

Zaman akıp inmekte merdivenden su gibi
Sonu toprakta biten savaşın yok galibi
Kaderdir batan güneş zor olsa da talibi
Ayrılık ateşten kor yürekte firkatları
Son rüzgar alıp gitti yazdığım kağıtları

Gökten yağmurlar indi Eylül hüzündür diye
Tükendi gözyaşlarım soramadım ne diye
Tüm büyük sancıları bırakıp da geriye
Başım alır giderken sayarım saatleri
Son rüzgar alıp gitti yazdığım kağıtları

İnsanlar gelir geçer bakmaz düşünce dara
Millette bin bir oyun herkeste bir numara
Çocukluğun içinden git de kendini ara
Düşündükçe verilen en sahte vaatleri
Son rüzgar alıp gitti yazdığım kağıtları

Dokundukça sızladı kapanmayan yaralar
Yaşamak zehir oldu bağladıkça karalar
Dünya hızla dönüyor sarhoşum bu aralar
Dağıttım yeryüzüne saklanan ağıtları
Son rüzgar alıp gitti yazdığım kağıtları
Selma Çanakçıoğlu 15 Eylül 2017