Bir bağ bozumuydu kol saatimin kırılışı
Terli terli izler vardı parmak izlerimdeydi
Ellerinin kokusu vadi sabun temizlemiyordu

Sen vardın bitmek bilmeyen sevdan vardı
Loş kokan izler devamında her daim karşımdaydı
Ne kelebek konuyordu ellerime nede
Abdest alabiliyordum sabahları

Kol saatim kırılmıştı bir kere
Keşke kırılmasaydı diyorum zalim kordonlar
Görmeseydim sizi o izleri hissetmeseydim
Evrenin tek nadide izi olur ya
Benim için en nadide izdin işte

Ardında bıraktığın şehvet
Kopartıyor du sokağımdan beni
Dağ taş çamur kuleler viraneler
Hepsi birer düşman hepsi isyan

İzlerinin izleri beyin damarlarımda
Üstelik çernobili yaşıyorum
Duman olmuşum ardı sıra

Kol saatime gelince tamirde olmuyor
Ah o izler tuz ruhunun bile
Çaresiz kaldığı fukara bedevi
Ey yıllar geçmişi nasıl sakladınız benden
Ey kollarım siz demi bana düşmansınız

Bilemiyorum bilmekte istemiyorum
Ama kol saatimi istiyorum hem de hemen
Çok acil kol saatim varlığımın simgesi dumanla
Geçmesin nefes olsun hayat benimle bulmuşsun.

İbrahim KANDAMAR
08.12.2006