Derin bir sessizlık kuytu bir karanlık içinde
Dalıyor bakışlarım marmara denizine
Gökyüzünde ay pırıl pırıl serinletircesine
Karanlık aydınlık birbiriyle içiçe
Ay vuruyor denize yakamoz güzelliğiyle
Gökyüzü karanlık
Bulutlar veriyor biraz aydınlık
Yıldızlar aradan göz kırpıyor anlık anlık
Biz de varız ey insanlık
Neler neler yatıyor gecenin koynunda
Kimi imanla dalıyor uykusuna kimi parasınin hesabiyla
Kimi ıslatıyor yastığını gözyaşlarıyla
Kimi sığınıyor zalim dünyanın şerrinden Allahın yardımına
Kimi kıvranıyor derdinden yatağında
Günahlarını döküyor gecenin koynuna
Ve gecenin zülüflerini tariyor sabirla
Kimi ruhsuz yarinlardan umutsuz yatıyor yatağına
İnsanoglu gittikçe yaklaşıyor kaçınılmaz sona
Ağaçlar zikir edasında hu çeker karanlığın ortasında
Ay nazlı nazlı bakar şükürle etrafına
Yıldızlar dökülür Allah sevdalılarına
Nar da nur da içiçe koyun koyuna
Kimbilir ne günahlar sakliyor gece sırlı anaforunda
Bu dünya böyle gecesi kuytu gecesi derin
Kimi fanilik perdesini yırtmak için ister izin
Kimi bırakır kendisini  hayatın akişına der yolumu kesmeyin
Binbir muammada insanoglu sessiz ve denizler kadar engin
Başıboş değildir insan melekler bos kalmaz doldurur amel defterin
Kabir de derin kabir de karanlık kabirde sessiz
Geceler gibi ketum geceler gibi engin
Dünyada kendini unutan kullara göstermez şefkatin
Biletini kazanana da kıskanmadan verir cennetin
Ey dünya gecen de senin gündüzünde
Ayın da güneşin de senın emrinde
Sense Sonsuz kudrete kemerbeste
Sana kanan karanlıgında kalır kanmayan ulaşır sonsuz saadete