Kâlp bu öyle efsunlu öyle harikulade
Alemler kayitlıdir bu seyir defterinde
Kainat küçük kalır küçük gözüken yerde
Neler neler yoktur ki yumruk kadar alemde

Kimi mecnun olur da yanar kalbi ateşle
Leyla Leyla diyerek gezer dünya çölünde
Savurur durur yeller yakar yıkar geçer de
Mecnun elinde kalbi menmundur her şekilde

Kimi Ferhat olur da dağlari deler geçer
Fani olan ömrünü Şirinine bahşeder
Paspas olur yerlere geç benim üstümden der
Ferhatın gözü kara kalbi ise derbeder

Kimi şairdir geçer sevda iklimlerinden
Irmak olup akarken çağlayan olur birden
Gözyaşları damlarken coşup durur derinden
O an sevda dökülür mürekkep ve kalemden

Sevdadır bunun adı herkesi farklı vurur
Vurmadıği kâlp yoktur yakar yakar da durur
Sevgilinin elinden rahata ermek yoktur
Şu koskaca kainat yârin elinde durur

Kalbin kapısı aşktır tokmaği da sevgili
Sevgiliyle baslanir kalbin seyri seferi
Bu yol ki cok uzundur dönülür mü hiç geri
Gerçek aşkı bulanlar olur Mevlana gibi

Yere göğe sığmayan Sevgili sığmış kalbe
Zahirde küçük kalp de büyümüş birdenbire
Sonsuzluk alemine taşir seni aşk ile
Var mıdır bundan başka en değerli hazine
Selva Durmaz Emir
Şiirimi güne layık gören seçki kuruluna teşekkürlerimi bildirmeyi borç bilirim