Bilmediğim gurbet eller mekanım oldu
Buğulu gözlerim kanlı yaşlarla doldu
Yıllar yılı dost bildiklerim hep kayboldu
Tutacağım el kalmadı,sığındım rabbime

Dost bildiklerim derman olmadı derdime
Öyle bir ateş tüşürdülerkii gönül bendime
Her şeyimi kaybettim,gelemedim kendime
Tutacağım el kalmadı,sığındım rabbime

Yaşayacakken soldurdular gonca gülümü
Artık düşünemez oldum dünümü bugünümü
İlerde bir gün,ansızın duyarsanız öldüğümü
Göreceksiniz yüreğime neleri gömdüğümü

Seven duygulu bir yüreğim var çok kırdılar
İnsanlık kalmamış artık,değerimi bilmediler
Kara yazım böyle yazılmış güldürmediler
Tutacağım el kalmadı,sığındım rabbime

Bir oyana bir buyana sürüklenip duruyorum
Hırçın dalgalara kapıldım,kayboluyorum
Gücüm kalmadı artık,ölümü arzuluyorum
Al canımı kurtar yarab diye yalvarıyorum

Abdullah Altuntaş
(Yalnız Şair)