2
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1388
Okunma
kanamaya görsün
sızmaya başladığı an yalnızdır her yara
ne laftan anlar ne de kabuk bağlar…
gecenin en kısır rahmiydi seviştiğim düşler
ben yağmur çizdikçe bulut yağdı gözlerime
söz yağdı
nüshası yoktu kimliğimin
sustum
sustukça
gömüldüm tıp kı sen gibi sessiz bir alfabeye
göğüm sığınaksız afet
yüreğim rutubet
sarmaşığım zehir
bal yapmıyor dudaklarım
dilim artık kuru bir nehir
bir şehir kadar yaralı
bir şehir kadar yorgun
bir şehir kadar uykusuz
bir şehir kadar uzağım kendimden
uzağım içimde renksizleşen kelebeklerden
yangınlarım sana söndükçe
kirpiğimde buz tutar eylül
eceli hazan da olsa sararmışlığımın
ölmek o kadar da kolay değil
bak… bir tek ben kaldım geride
bir de bize ayyaş kalemim….
ilhanaşıcıeylülikibinonyedi
5.0
100% (10)
Cevap Yaz
