2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
940
Okunma
yağmalanmışım Kubaba yağmalanmışım
yağmalanmış yüreğim
sarhoş bir gurur gibi sendelemişim
memleket gazetelerinde
rutin bir haberin içine serpilmişim.
yağmalanmışım Kubaba yağmalanmışım
gözlerim kapanmış
rüya kapıları çürük tahtalardan
tüm kapıları üstüme kapamışım.
birileri şerefi bindirir otobüse
otobüsü kaldırır
malzeme olmuşum
üç-beş sarhoşun sesine;
ana haber bültenlerinde
failim nara basar rakıyı yudumlarken
ben oltaya takılırım düşlerinde.
değerler küçük tükürmelerdir Kubaba
sancımız aynı,kadrini bilmemiş coğrafya.
değersizliğine verdiğim değere yazık
oysa o terkettiğim yalnızlık ne çok severdi beni,
şimdi dedikodu merkezlerinde
yüzüne gülünen bir sancıyız Kubaba
yalnızlığın hala beni sevdiğini duyumsayarak.
Zeki Nurçin
Cevap Yaz