Haydi...
Artık içindeki
Yabancıyı daha fazla
misafir etme
O senin haline
vakıf oldukça güvenme

Sakın
Zeki olduğunu söyleme
İlim, irfanın yoksa akıl
senin neyine
Nefsin zaten at başı
gidiyor sen bilmesen de

Hep
Bahane aradın, saf tın
Sığınmaya
muhtaç olan bir candın
Lakin okumak, anlamak,
araştırmaktan kaçındın

Ne
derler’e kandın
Adeta ona göre
yaşamaya adandın
Peki sonra ah uzar içinde
keşkelerle mi sığınacaktın

Bilmem ki...
Ne kadar farkındasın
Ömrün çürümeye
yüz tutan halinden

Halin
Suskun dilinden, kalbin
lekelenmiş sahnelerinden

Ruhunu inciten,
alçaltan zafiyetlerinden
Aklın hesapsız
heyecan için çaresizliğinden

Hani
İrade senindi
Kader bizzat taktir
ettiğin ve yazdığın kitaptı

Akide
Taklit ile başlar
Tahkik ile karar kılar,
muhakeme etmeyen kanar

Uhrevi
Azap nerede başlar
Bu kadar yabancı olursan
Akıl, vicdan, iz’an ne yapar

Öğrenmek
Araştırmak, anlamak
İnsan içindi nafiledir yakarışlar
Ruh gezgin değildir, inanan şaşar

Mustafa Cilasun