Burada,
Günler ünlemsiz akar karşılıksız aşkların iklimine
Kısırlaşıyor toprak ve yalnızlık
Anlamını yitiriyor sözcükler:Şiir ve gece!
Çiçekler üzgün açar mevsim başlarında...
Aşk yoksa...
Katillerde sıkılır işlediği cinayetlerden
Kulağa anlamsız gelir bütün çığlıklar...

Bir adam,
Sevişmek için bir gece bekliyor durmadan
Göğüslerine dokunacak bir
Kadın arıyor sokaklarda.
İnatla akıtıyor kudurmuşluğunu
Ve her seferinde,
Adına "Aşk" deniliyor bu cinnetin

Aşk yoksa,
Çocuklar da günahla doğar sabaha karşı
Öfkeyle büyürler
Kuş yuvasını bozmayı öğrenirler altısında
Ölüm makinasına dönüşür parmakları
Erken büyürler
Ve
Erken kirlenirler

İnsanlık yeniden doğmuştu bir tufan sonrası
Yeminliydiler!
İşlik ve sevgiydi son vaatleri,
Bir zaman sonra çoğalmayı öğrendiler
Ve uzlaşarak yaşamayı...
(D)erken,
Bir aşkla işlendi ilk cinayet
Ve yeniden
Kan çanağına dönüştü tarih...

Çoğaldılar!
Her asrın sonunda kirlenerek çoğaldılar
kentler kuruldu karşı karşı
Her sokağında yüzbin isyan bastırılarak...
Aşklar rehin edildi,
Sevgiler kuşatıldı!
Ve
İntikam adı verildi doğan ilk çocuğa...
Devredilen aşk ise,
O çocuğun beyninde bırakılan
Siren sesiydi yalnızca...

Yeni buluşlarla
Renk cümbüşüne dönüştü evren
İnsanlık un-ufak edildi teknoloji değirmeninde,
Tabiat ananın bakireliğini bozdular güpegündüz...
Yorgundular üstelik,bunca yıl savaşmaktan...
Yurtlarına dönerken,
Şairleri de ispiyonladılar bir dörtlükte...

Yazarken,
Ben de kirleniyorum elbet!
Bir tarihe tanık olmak suçtur,
Biraz da küstahlıktır yaşıyorsam bu mirası
Bağışlayın!
Bir kadını yazarken yalancıyım!

Burada,
Aşklar pazarlıksız satılıyor meyhane köşelerinde
Karşılığı bulunamıyor hiçbir tutkunun
Yıldızlar adanmıyor hiçbir aşka.
Bir gürültü gibi kopuyor beynimde
Bütün yalnızlıklar...
Korkuyorum...Korkuyorum...Korkuyorum...
Hiç denemediğim bir yola sapıyorum,çünkü!
Aşka bulaşıyorum...