Dünü çok iyi hatırlıyorum,
Önce trenleri, sonra gözyaşlarını.
Oturmuştuk bir bank’a,
Saatler ne kadar da aceleciydi
Bütün saatleri kırasım gelmişti o an.
Gün batmıştı, karanlıklar yağmıştı üstümüze üstümüze
Neden yanmıyordu o şehrin ışıkları ? neden susmuştu herkes ?
Bilmiyorduk bizim gibi kaç tanesi 
Acılıydı, kederliydi, çaresizdi.

Dünü çok iyi hatırlıyorum,
Çünki bir canım kalmıştı tren garında
Bilmiyordun ki bende boğulmuştum hıçkırıklara.
Konuşmaya gücüm yoktu, ağlama diyemiyordum sana
Gözlerine dalıp dalıp bakıyordum sessizce.
Ve sıcaklığın kaldı son kez tuttuğun ellerimde.

Dün’ü çok iyi hatırlıyorum,
Daha dün vedalaştık seninle.
Kahrolası ayrılığın acısını okudum gözlerinden.
Bir daha hiç göremiyeceğimi bile bile
Elveda bile diyemedim, sanki sen o an ölüyordun,
Bunu ben görüyordum ama ,
Yinede ayrıldık işte.

Dünü çok iyi hatırlıyorum,
Bir senle ben vardık o şehirde ayrılan
Şehri baştan sona dolaştık, dolaştık
Ayaklarımız yorgundu, gözlerimiz ıslak
Yüreğimiz yangınlardaydı, imkansızdı bu aşk.
O zalim trenin bizi ayıracağı idi aklımızdaki.
Hiç konuşmuyor... susuyorduk
Bitirmiştik bütün cümleleri bütün sözleri.
Bir şakı sözümüydü mırıldandığın kulağımın dibinde.
"Sonum olur gitme " dedin "gitme "
Öylece bıraktım seni tren garında.

Dünü çok iyi hatırlıyorum,
Sadece sen ölmedin tren garında
Bir ceset taşıdı o vagonlar biliyormusun ?
Güneş kaç kez battı çıktı yüreğime
Kendi ellerimi sımsıkı tuttum saatlerce
Sen vardın sanki avuçlarımda
Bırakamadım ellerimi kendi haline Kapadım gözlerimi 
Ve bir nokta koymuşum meğer
O koca yürekli aşkımıza.

Şimdilerde bir düşünce akın akın geçiyor beynimin bütün kıvrımlarından
Sen nasıl yaşıyorsun be adam ?
Ellerin bende, yüreğin bende, gözlerinide çaldım gizlice.
Ne zaman tren garı görsem o günü yaşıyorum.
Sen, diğer yarım sersefil duruyorsun o bank’ın üzerinde.
Seni hiç unutmadım, unutacak gibi de değilim.
Her gün biraz daha ölüyorum ben bu sensiz şehirde.

Bilesin
Bir gün küreksiz bir sandalla
bırakacağım kendimi denizlere.
Ölüm olsa da sonu razıyım
Kızgınım kendime, kırgınım işte
Kırgınım geçen yıllara.

Selma Akkaya