Yolumda barikatlar,
Gözlerimde yitip giden benden uzak diyarlar.
Kollarimda paslı zincir
Beni senden mahrum koyan
Ah bu prangalar, ah bu prangalar
Keşke seni de bana bağlasalar.

Gel deme bana,
Şimdi düşsem yollara
Önüme dizilir birer birer
Şahin bakışlı sıradağlar.
Oyy benim karasevdam
Bu ağustos gecesinde, yine nem’in düştü üstüme.
Uyku nedir bilmez gözlerim
Semalara açıp da ellerimi,
Kaç sabah ezanlarında zikir ettim ben seni.
Dilekler diledim
Çözülsün artık bileklerim,
İste bu prangalar karasevdam
Benim bütün servetim.

Dilimde bölük pörçük olmuş türküler
Bir çığlık ki sen hiç duyma.
Bir duysalar, ne kadar kabuk bağlasa da
Kanar bütün yaralar.

Simdilerde bir hal oldu karasevdam
Ayaklarım bende değil
Öyle bir dönüyor ki dünyam
Çekilecek kahır değil.
Karıştm,
Karmakarışık oldum .
Tutunacak duvarlar da olmasa,
Hiç tutarmıydım çetelesini mesafelerin .
Hayaline tutunup ayaklarım olurdun
Başımı dayayacak takât’im sen olurdun.
Ama, gel deme bana karasevdam
Gelemem.
Çözemedim, çözülmüyor ki işte.
Yine düştüm az önce,
Bu günüm de bildiğin gibi
Yara bere içinde.
Ah bu prangalar, ah bu prangalar
Keşke seni de bana bağlasalar.

Gayri bundan sonra kabuk tutmaz yaralar.
Çürüse de bedenim,
Baki kalır sözlerim.
Sana hasret gözlerim
Hep sana bakarlar
Hep sana akarlar.
Ah bu prangalar, ah bu prangalar
Keşke seni de bana bağlasalar.

Selma Akkaya