Başım bir hoş bugün
Sanki fırtına yüklü bir deniz
Hayallerim alabora olurken,
kıyıya savururken Akdeniz
Elimden bir şey gelmeyip ,
Dilimin edebini bozup, çaresizliği haykırmaktayım.
Beynimde zikzaklar çiziyor bu çaresizlik
Tehlikeli sinyaller aksederken yüreğime ,
Bir çocuk mimik adımlarla gülümseyerek,
bana doğru koşuyor...
Kollarını yana açmış, sevecen , sıcacık
Biraz esmer tenli
Sarmaş dolaş oluyoruz
Öpüyoruz, koklaşıyoruz
Öylesine iyi geliyor ki ruhuma
Fırtınalar diniyor,
Diniyor ızdırap sancılarım.
Silinip gidiyor benliğimde az önce yaşananlar
Ve o bedbin halleri hiç yaşamamış gibi oluyorum.
İçimdeki umut kırıntısı büyüyor büyüyor...
Biraz önce umuduma mezar olan yer ,
Laciverte bürünmüş lalezar’a dönüyor.
Yorgun fırtınalar altında.
Kalp atışını duyuyorum yaşamın
Düzene girmiş ritmini duydukça,
Mutluluğa kulaç atıyorum...


Handan Uçak Tunca