ROTAM SEN
Gidişine çığlıktı yüreğim
Uzaklığına deprem
Ömrümün örsü, ensemde yokluğun
Hakir gülüşlerde yankılanır çığlığım

Sana dair yaşattığım heveslerim
Bekliyor hala tebessüm çiçeklerinde

Seyir defterimde rotam sen
Yüreğimde heyecan sen
Ufkum güneşim sen
Yüreğimde kıstırılmış sevdam sen

Yokluğun tenimde bozkır
Sevdan yüreğimde yangın

Sensizliğin kuytusunda
Çarmıh-a gerilen ben
Sevda korunda harlanan ben
Acılarla kutsanan ben


Dudaklarımda ayaz çatlağı
Her kelime kan sızdırıyor dudaklarımdan
Yoksulluğum sen
Öksüzlüğüm sen

Kıstırılmış bu sevdaya mahkum yüreğim
Lacivertin en koyu diplerinde
Sana doğru kulaç atmakta
Yaşama hevesim sen
Sebebim sen
Nefesim sen

Ölmeyi denesemde bir kaç kez yokluğuna
Sen yüzümü okşuyordun halusinasyonlarda
Gözlerimden öpmeyi unutan uykular
Beni gecelerin en ücra köşelerine savurmakta

Döküntü hayallerden sıyrılda gel
Yeter artık közleme yokluğunu sırtıma
Yamalama sensizliği ömrüme
Ömrüm avuçlarımdan kaymakta
Dönmeleri dile
Gel bir telaş içinde
Bu kalp yangını ütopyamızı sarmakta
Ruhum sen
Benliğim sen
Son nefesim sen

Hülyanna