AYNALAR


Tut kederimden aynalar,
Dinle bu gün de sen beni,
Misafir olayım sana,
Ağlayayım doya doya...



Gözlerimden akan yaşı tut.
Boşalan gözyaşı tanelerini,
Say benimle...
Ki bu son gözyaşlarım olsun.



Aynalar ağlatmayın beni daha fazla,
Saçlarımdaki kar tanelerini göstererek.
Yüzümde zamanlardan kalan ,
Acıyan çiziklerimi...



Tut kederimden tut!
Hiç bırakma.
Çünkü tutan dalım, üşüyen elim,
Uçan değil artık kırılan kanatlarım var...



Bir ağacın boş gölgesiyim
Bundan sonra...
Esen deli rüzgarlarımı,
Gidenlerde yitirdim.



Tut ne olur artık!
Yüzümde çoğalan çizgilerimi de,
Çoğalmasınlar.
Saçlarımda ki karları yağmasınlar...



Aynalar!!!
Artık çok geç biliyorum.
Gidenler gelmediği gibi,
Karlar siyaha dönüşmüyor artık...



Sende kaypaksın be!
Sende gözlerini kaçırıyorsun benden,
Seninde bir dediğin diğerini tutmuyor,
Bir gün başka diyorsun ,diğer gün başka...



Hep yalan söylüyorsun
Ağlatıyorsun da görmüyorsun.
Sana şişmiş bakan gözlerimin.
Hatırı da yok biliyorum...



Yılların hatırı yok,
Yolların hatırı yok,
Sende kimsenin hatırı yok ki...
Kırıyorsun hep sana bakan gözleri
Ağlatıyorsun.

Demet Akyürek.