Nefes nefese kaldım hüsran maratonunda
Bir adım farkla yine yıktı mutluluk beni
Hayallerim küsünce kaybolan umudumda
Yaşadım mı öldüm mü?kalbim hep yoklar beni

bilsen nasıl üzledim gülmeyi yar dilinden
Kurtulmadı kirpikler gözlerimin selinden
Meçhul yarınlarımın tutuyorum elinden
Kaderde bilinmeyen günlerim bekler beni!!

Öyle zifiriyimki göz gözü görmez oldu
Kalbimin sokağında umutlarım kayboldu
Sürünmüşüm geceye her yer kapkara oldu
Hangi renge boyansam siyahlar haklar beni.

Gülmeyen şu bahtımın farkı yoktur gazelden
Beni bildim bileli gülmedimki ezelden
Ben nereye kaçayım bulunurum tez elden
Kim alır yüreğine kurtarıp saklar beni!!

Sağım solum şaşırmış nereye dönsem diye
Mutluluk diyarından çıkmaz bana hediye
Sonunda olacağım bu dünyadan tasfiye
Anladım ki vuslatta toprağım paklar beni...

Gülseren MORKAN
08/15/2017