Yaylamız vardı, yazları çıkardık
Hayvanlarımıza orda bakardık
Kabak tepesinde mantar toplardık
Yaylamızda bile, insan yaşardık

Annem sabah kalkar işe bakardı
Yaramazlık yapsak, canımız yakardı
Elindeki sopa, başka bakardı
Dayağında ayrı, şerefi vardı

Köyün büyükleri vardı eskiden
Saygı görürlerdi, köy gençlerinden
Nerde görsek, öperdik ellerinden
Köyümün yaşlısı, başka güzeldi

ALLAH için, severdik birbirimizi
Ortaya koymazdık, biz nefsimizi
Sayardık ebemiz ve dedemizi
Köyümde insanlar başka güzeldi

Salıncak kurardık, harman önüne
Saygımız büyüktü, Ali emmime
Rabbim nur yağdırsın, kabirlerine
Kimse laf etmezdi, büyüklerine

Köy akrabaydı, aile gibiydik
Sanki bir binada, hane gibiydik
Beraber üzülür beraber sevinirdik
Çok güzel günlerden bugüne geldik

Çelik çomak oynardık köyümüzde
Camiler dolardı, gençlerimizle
Kuran öğrenirdik, mescidimizde
Sevgi saygı vardı, gençlerimizde

Çiftçilik yapardı, köylülerimiz
Hep yâd edilirdi, ölmüşlerimiz
Kırda atlanırdı, kömüşlerimiz
Eskiden daha fazlaydı neşemiz

Osman dedem hiç boş durmazdı
Kimseyi boş bırakıp, oturtmazdı
Ölse bile şerefini, satmazdı
Akşam yorulurdu, hiç geç yatmazdı

Öğretmenlerimiz çok disiplinliydi
Yanlışa kızardı, çok sinirliydi
Eskiden öğretmen çok kıymetliydi
Belliki bir nesil böyle, yetişti

Cami imamımız, İbrahim hoca
Gençleri severdi, verirdi çaba
İlim öğretmişti, onca insana
Sevgi saygı vardı, köyde insana

Daha çok şeyler varda, yazılacak
Yazdıklarım belli uzun olacak
Okuyan sıkılıp, sonra kızacak
Devamı başka zamana kalacak
..... Ayhan KOCABAY........

Ortak anılarımıza yazılan bu güzel şiirin kalemini ve şairini kutluyorum! Yüreğine sağlık dost kalem.Selam ve saygılarımla.

ÇOCUKLUĞUM

Çocuktum ben ufacıktım bir zaman
Afacandım ben hatta pekde yaman
Kardan adamlar yapardım kocaman
O günlerim mutlu olduğum günler

Koşardım,oynardım tozlu yollarda
Tanınmaz olurdum tozan tozlarda
Güneşin yaktığı sıcak yazlarda
O günler huzura doyduğum günler

Sabah kalkardık biz yatağımızdan
Soframıza konan pilavımızdan
Tadardık hepimiz bir tek tabaktan
O yıllar lezzete kandığım yıllar

Bazen gülerdim bazende ağlardım
Harmana giderdim düven sürerdim
Karakaçana binmeyi severdim
O günler geleceğe yandığım günler

Mübarek bir gündü oruç tutmuştum
Geç olmuştu akşam susuz yanmıştım
Sofraya oturunca uyumuştum
O günler uykuya daldığım günler

Küserdim babama evden kaçardım
Duvar köşesinden siner bakardım
Gelmem diye anama naz yapardım
O günlerde naz-a doyduğum günler

Bir hayal kurardım kendi kendime
Ansızın hüzünler çökerdi içime
Tatlı hayallerim girdi düşüme
O günler düşlere doyduğum günler

Kul Seyyah bilmezdi kaygı ne tasa
Çocukluğum bitti kalmadı neşe
Ömrüm sanki yaprak kapıldı yele
Bu günler ömrümün bittiği günler..
Kul Seyyah

Hiç bir şeyin tadı kalmadı insanlar olarak doğanın dengesini maddi çıkarlarımız için bozduk ne yazık
anlamlı ve güzel şiirdi tebrikler

köyden unutulmayan anılardı...tam bir nostalji.
bir zamanlar Ferdi Tayfur'un; "hadi gel köyümüze geri dönelim"
şarkısı gibiydi...ben döndüm hele hele yazları...
tavsiye edebilirim...tebrikler ve saygılarımla.