Bir akşam Ayyüzülüm Asi kız’a sormuş
Sen neden AsiYürekli için
Bu kadar kendini yıpratıyorsun diye !
Asi kız da ona der ki,
Peki sen gökyüzünden vazgeçebilirmisin ?
Ayyüzlü şöyle der,
Ey Asi kız
Ben gökyüzü olmazsa yaşayamam ki

Asi kız da
Ayyüzlüme der ki bak işte gördün’mü !
Ben’de
Asi yüreklim olmadan yaşayamam ki.
Bu yüzden ona canımı verecek kadar
Çokkkk seviyorum çokkk
O benim Ekmeğim,Suyum,
Tenefüs ettiğim havam..
Varım da yoğum da
Ezelden ebede sevda yüreklim..

Ayyüzlüm susar
Şöyle mırıldanır içinden
Vazgeçme Asi kız vazgeçme.
Çünkü yaşamak sevmekten geçer,
İnsanın nefes alıp veremediği olmazsa eğer,
Ne yaşamdan,nede yaşadığından tat alamaz.
Bende bir zamanlar
Senin gibi çok sevmiştim hem Güneşi
Hemde mas’mavigökyüzünü.

Gökyüzlüm benim,
Güneşimden ayrı düştüm düşeli
Ne bedenim ısındı,nede yüreğim..
Bende sencileyin vuslatı bekliyorum dedi
Gözlerinden düşen damlalar
Düştüğü yerleri ıslamıştı adeta..

Kimbilir dedi yine içinden
Belkide Asi yürekli’de
Bu konuştuklarımızı duyuyordur
Doğrusu onuda tanımak isterdim..
Asi kızı,O Asi yüreklide
Eminim ki duygular asla tek yanlı değil
Karşılıklıdır..
Asi yüreklinin de bir kalbi var sonuçta.

Ayyüzlüm
Asi Kızın yüzüne baktı
Gözleri dolu dolu olmuştu..
Sen birine ÖMRÜMSÜN dedinse
Bilki o sana
Canını verecek derecede seviyordur
Seven yalan söylemez ASİ KIZ
oda seni çok seviyor..

Müzeyyen Yavuz