Şimdi, yüreğimin ötesinde bir hüzün
Damla damla sessizlik yatıyor gözbebeklerimde,
Ve garip bir bülbülün ahı ayaklarımda,
Uğursuzluk göz açtırmamak niyetinde aşka.
Vurgun bir belanın kıyısında bekleyişlerim
Nehir derinliğinde, cehennem serinliğinde...
Sanki elleri kınalı geleceksin sevdiğim
Gözlerin hiç kanamamış olacak, hasretten
Vuslat yüreğini dağlamış bir ateş olmayacak.
Beni dilediğin an dizlerim dizlerine değecek.
Olması imkansız hayaller sarmaşık gibi aklımı kurutmayacak
Sanki ayrılık hiç uğramış olmayacak gönül rıhtımına
Hep mutlu kalmış bir yürek olacak göğüs kafesinde
Güvercin kadar ürkek bir teslimiyetle
Yüreğime getireceksin sevdanı.
Bana sunduğun ben olacağım,
Sevgimde kaybolan sen...
Gözlerinin içine bakıp, bir bilsen diyeceğim;
Bir bilsen sensizliğin donduran ayazını,
Karanlık ve çıkmaz sokaklarda bekleyişlerin adresi olan yokluğunu
Ses tellerime inmiş bir balyoz gibi ruhumu titreten hasreti
Bir duysan, yokluğunda düğümlenen boğazımın
Ardından söylediği türküleri
Sana okunan şiirlerin beni geceye gambazladığını
Ayın seni kıskanmaktan patlayacakmış gibi ışımasını...
Belki de hiç bilmeyeceksin,
Duymayan kulakların, görmeyen gözlerin olacak her yanım
Sen belkide beni hissetmeden, öleceğim.
Ama koynun olacak mabedim,
Sonsuzlukta seni izleyeceğim...
(Murat Topsakal)