Sınırsız bir Dünya yaratsak

İnsanlığı sınıf diye

Irk diye varsıl yoksul

Bölmesek bölüşsek

Boydan boya sürsek

Köşe bucak toprağını dünyanın

Bir yıl sevgi eksek her yerine

Toplasak hasat etsek barış’ı kardeşliği

Sürsek yine yeniden taşını toprağını

Bu kez Barış eksek beklesek

Kardeşlikle sulasak doyasıya toprağını

Arada fışkıran ayrılıkçı savaş otunu

Köklesek yok etsek bi daha yetişmesin..

Yeryüzünde yaşamasın kurusun kökü

Yoksulluklar ekelim ıslah edelim varsıl olsun

Hasat edelim zenginlikleri

Kalmasın gariplikler boynu bükükler

Sonra Umut eksek köşe bucak her yerine

Umutların gerçekleştiği zamanları toplasak

Yine yeniden ekip biçsek hasat etsek

Kucak kucak pay etsek yeryüzüne

Çocuklara şölen kursak genç kızlara çeyiz olsak

Kökünü kurutsak savaş baronlarının

Silah tüccarlarının petrol barbarlarının

Nefeslerini kısıp seslerini kessek..

İnsan onuruna yaraşır bir dünya kursak....


Necip KAHRAMAN