0
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
999
Okunma
Yine akşam düştü soframıza;
her bitiş bir başlangıçtan ibaret aslında
gün sarardı, çiçekler soldu
hüzünlü bütün bekleyişler
gittiğinde gömülür karanlığa
sarıya çalan hasretler depreşir
kentin sarı ışıkları, let aydınlatma avemeler sızıntı
sırıtır içinde yol boyu araba farları uzunlu kısalı
işte bir cumartesi sonu sedromu
saksılarda çiçekler toprağı kurumuş balkonda
sarı sıcak güneşi kucaklayan dağlar
havuzlarda havuz proplemli fıskıyeler
çiçekleri çoktan döken ıhlamur ağacı nasılda hüzünlü etrafında
inişli çıkışlı gün doğmaları alır başını gider
ve öyle bir gider zaman
bırakır ardında kaygıları ve yenilerine gebe kalır.
akşam bir çökmeye görsün
dört başı mamur hüzünler çöker etrafa
ister yaz olsun ister kış ister ilkbahar
her yeri kaplar o hazin sonbahar
nereye baksan sindirilmemiş acı
neye baksan her şey yabancı
uykusu kaçan ay ve akşam sefası
alır başını gider gözlerinin derinliklerine kör pencereler
nereden bilsin güneşini yitiren gökyüzünü
aydınlatması bir yorgun yıldızı.
öyle geçer ki zaman
unutur her akşam üstleri unutur şafağı an
ve başlar hüzün zamanı..
ve başlar ruhunda hüzünlü yağmurlar...
Nurten Ak Aygen
29/07/2017
5.0
100% (24)
