Günüm aydınlık değil sen yoksun diye
Karanlığı sarıyor sensiz İSTANBUL.
Gittiğin günden beri uzaksın diye
Yalnızlığı karıyor sensiz İSTANBUL.

Kurşun gibiydi senden gelen söz bana
Can evimde sönmeyen sendin köz bana
Artık ne bahar gelir ne de yaz bana
Çöl oldu bak kuruyor sensiz İSTANBUL.

Vurgun yedi yüreğim,senin elinden
Onulmaz hallerdeyim,acı dilinden
Kurtulmuyor gözlerim,sevda selinden
Hallerimi görüyor sensiz,İSTANBUL.

Ruhumdaki yaradan,akan kan gibi
Ateşlerde kül olup,yanan can gibi
Gittin gideli bomboş,kalbi ben gibi
Şimdi kime yarıyor sensiz İSTANBUL.

Seninle güleceğim,sandı bu şehir
Yar sana da bana da,kandı bu şehir
Hercai vurgunlarla yandı bu şehir
Mazimizi arıyor sensiz İSTANBUL...

Gülseren MORKAN
07/26/2017

DOST KALEMDEN
Umutlarım kayboldu, bulmadım henüz
Sen sanınca herkesi, attı bet beniz
Karşımda kız kulesi, ne güzel deniz
Nisbet yapıp duruyor, sensiz İstanbul............Aşık Lüzumsuz

Değerli dost kalem Aşık Lüzumsuz üstadıma çok teşekkür ediyorum...