Bir türküsün dilimde
nicedir mırıldandığım
gönül lisanıyla name yapıp
bam teline dokunan

sazımda ve sözümde övdüğüm
anadolunun bağrından kopup gelen
yalansız, riyasız ve misafirperver
özü sözü bir olan

mor fistanlar içinde
oyalı çemberi başında
al al yanakları
Kınalı ve nasırlı elleri
ayaklarında çetik
utangaç tavırları olan

Su testisi elinde çeşmeye giden
sabahın erken saatinde ahırda inek, koyun sağan
sisli ve dumanlı yaylaların
buram buram çiçek ve tezek kokusuna karışan

torosların eteklerinde
billur gibi akan şelalenin altında
bazen ceylan gibi kırlarda koştururken
kuşlara nispet edercesine
o bülbül sesinden tanırım seni

kah çoban olursun köyde, yaylada
Kah ırgat olursun bağda, bahçede
kah oklavayla hamur açar
sacda gözleme, bazlama, börek yapar
bagraçtaki sütü yayığa vurup yağını alır
bakır tasla soğuk ayranı ikram edersin

başlık parasına gitme, çeyizini hazırla
şehirli kızlara özenme
allığa ihtiyacın yok, yanakların al al zaten
ruja ihtiyacın yok, dudakların kiraz zaten
rimele gerek yok, kirpiklerin ok gibi bakışların ceylan
bırak ta onlar sana özensin
çünkü sen doğalsın ve çok güzelsin


SADIK YILMAZ
Tarih: 02.07.2017 ============================

Değerli dost kalem emine rezzan sipahi’ye çok teşekkür ederim.

kim bilir daha kaç kış görecek bu gönül
oysa çoktan dökmüştü zaten,
çam ağaçlarım bile yapraklarını
çiğdem öksüzlüğün de,
kardelen yalnızlığında,
süslü buketlerin,
pahalı orkidelerin arasında
değersiz kaldı kır çiçeklerim
göçmen kuşlarım yuvadan uçalı çok oldu
serçelerimin boyunları bükük yazık
ya o kelebeklerim,incitmeye korktuğum
sahte ışığın cazibesine kapılıp siyaha döndü renkleri
uçurtmasını elinden kaçıran çocuk çaresizliğinde,
baka kaldım arkalarından....

meltem esmez,
tozu dumana katar benim rüzgarlarım
yosun kokmaz,
buram buram hasret kokar topraklarım
kar altı,dağ başı ıssızlığım
kuş uçmaz,kervan geçmez benim köylerimden......emine rezzan sipahi