Okumaktan kim zarar, görmüş, söylesin bana.
Okumayan bir insan, sanki insansız bina!

Bilgisiz kafalardır, hep şekilden ibaret;
Yine değer kazanmaz, herkes etse ziyaret!

Düşünmeyi düşünmez, kullanmıyor da aklı,
Güneş görmeyen oda, kafatasında saklı!

Hem öğrenir öğretir, okumayı öğrenen,
Halen yerinde sayar, öğrenmeye direnen!

Vaktini harcıyorken, hep gereksiz işlerle,
Zanneder ki çekecek, koca yükü dişlerle!

Gölgelerde oturup, serinletir kafayı,
Kışın üşüyor iken, karda arar sefayı!

Oku, anla her şeyi, içini ve dışını,
Gelecek duvarına, koy bilginin taşını!

Fazla değil birazcık, terk edersen rahatı,
Öğrenir ve anlarsın, yaşadığın hayatı!

Öğrenilen bilgiyle, öğretenler bilinir,
Değer üretmeyenler, hafızadan silinir!

Bugün taşı ve devret, bilgi meşalesini,
Bütün ruhlara akıt, umut şelalesini!


Mahmut KILIÇOĞLU