Nasip imiş sürgün gittim Mardin’e
Hayran kaldım Artuklu’nun yurduna
Dost olmuştum Mardin’in her ferdine
Gönlüm sevgiden bir denize daldı
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Minareden ezan, kiliseden çan
Sesleri duyulur gelince zaman
Böyle hoş görüye dayanır mı can
Geçmişte taassup ne canlar aldı
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Mardin kalesini gezmek isterdim
Gezmek için çaba bile gösterdim
Telefonla ısrar ettim bastırdım
Katı kurallardan bu millet yıldı
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Evler taş, mediven taş, parkedir yollar
Abbâra denilir sokak tuneller
Her biri tarihtir bazı okullar
Çöl tozu rüzgarla Mardi^’i buldu
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Kale Hasankeyf’te, Sarnıç Dâra’da
İlk defa seyrettim ufku karada
Sınırla yüz yüze geldim orada
Sınırdaki teller bağrımı deldi
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Mardin-Midyat telkâri ’de sanatkâr
Müslümanı Süryani’si sebatkâr
Müşteriye tevazuda fedakâr
Dinler şehri Mardin beni de aldı
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Mardin’de işlenen beyazdır taşlar
Yerini beğenir solmaya başlar
Öpülesi eller ne güzel işler
Sanatta estetik ön plandaydı
Geldim ama aklım Mardin’de Kaldı.

Ulu Cami ihtişamla ünlenir
Sakalı Şerif’le gözler nemlenir
Duygulanır ki boğaz düğümlenir
Şanlı ecdat hizmeti görev bildi
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Kasımiye Zinciriye medrese
Ayak izi yadigârdır herkese
İçerdeyken sizde kalmaz vesvese
Kalbin tercümanı göz ile dildi
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Şehidiye terasına gezenler uğrar
Akşam yerde yıldızların aksi var
Kalenin boynunda ki gerdanlıklar
Akşamları Mardin gönlüme doldu
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

Her doğan günbegün ölüme koşar
Gafil avlananlar bu hale şaşar
Nefis son nefeste insanı boşar
Behlül’üm düşünsem ne ömrüm kaldı
Geldim ama aklım Mardin’de kaldı.

11 Eylül 2008