Tükenmiş kalpler şehrinde
Bir adam
Kurşunluyor sevgiyi...

Bir adam,
Gözleri ateş kuyusu.
Sözlerinde zehrin alev dilleri...

Her acı sözü
Buz sarkıtları,
Saplanır düştüğü yerlere,
Donar eğri büğrü.
Yürekte taşlaşır duygular,
İçin için yanar bir ateş sanki,
Şekil alır kızgın kurşun gibi,
Ok gibi...

Tükenmiş kalpler şehrinde
Bir kadın
Boynunda kalın urgan...
Bir denizdir sevgisi, uçsuz bucaksız,
Kapalı avuçlarından sızar özlemi...

Bir yudum su gibi hasrettir aşka,
Ne dese bilinmez, anlarlar başka...
Alnında yazgısı,
Göğsünde yafta...
Yanağında süzülür gümüş damlalar,
Boğazına takılmış sessiz bir çığlık...
Uzar...Uzar....Uzar da uzar...

Bu şehir,
Bu kahrolasıca şehir,
Yutar sevgileri, bitirir
Umutları boğar, bir yılan gibi...

Dev dalgaları hortlar geceler boyu...
O darağacı hep kurulu...
Bir kadın sallanır yıllarca...
Acısı bitmez,
Gözlerinde ıstırap, her dem kopkoyu...

Hâlenur Kor