“Sarhoşun mektubu okunmaz gülüm”
I.
Nedir bu, nedendir, nereden geldi?
Hasretin peştamalına sarıldım
O ne kokuydu O yar nasıl güldü
Aşk ile öldüm aşk ile dirildim

II.
Artık iflah olmam ben ben değilim
Sarhoşun mektubu okunmaz gülüm
Gök kubbeyi deldim, arzı ırladım
Deryaları ben doldurdum mesela
Dağları ben çiviledim yerine
Kuşların kanatlarında ben varım
Balıkların karnında, karıncada
Üzüm ’süz sarhoş olmak benim işim
Medrese ’siz okulu ben inşa ettim
Sarhoşun mektubu okunmaz gülüm

III.
Dolandı dilime “Hay Allah” zikri
Mestane gönlüm nasıl demez şükrü
Neyime gerek boş ver aklı fikri
Baştan ayağa haliyle karıldım

IV.
Hangi alfabe anlatabilir ki
Dilsiz dudaksız çekimi var, aşkın
Mesela hangi renkte, hangi tatta
Nerede bulunuyor hangi katta
Sence oruç aç susuz kalmak mıdır?
Başka yar sevmemek oruç değil mi?
Kuralsız, kalıpsız, manasız bir şey

V.
Arzı ’da Sema’yı da ben doldurdum
Nice tacı tahtı’ da ben soldurdum
Gizliden yollarımı ben buldurdum
Tabiatın duvarına ben örüldüm

VI.
İnsanca mü’min olmak işin özü
Bırak lastik gibi uzatma sözü
Sırlıses bunu sana kim yazdırdı
Belli ki nefsin, kibrini azdırdı

DEDİMYA
Sarhoşun mektubu okunmaz gülüm
SIRLISES