Kopup asya,nın çorak bağrından,
Yerleştik Taşkent, Buhara, İsfahan.
Ocak yaktık tütütük Kafkasya’dan.
Dağıldık dört bir yana ayak bastık yurt dedik.

Alpaslan’la girdik Anadolu denen bu yurda,
Baş eğdirdik tekfuruna, kralına sonunda
Kutlu bir diriliş başladı bin iki yüz doksan dokuzda
Söğüt’e çınarlar diktik yurt dedik.

Şeyh Edebali vermişti Osman beye asayı
Orhan beyle geçtik İznik, Balıkesir, bursayı
Devlet olma yolunda Murat hanın var payı
Edirne’ye vardık yıldırımla yurt dedik.

FATİH ’ki analar doğurmadı bir daha
Abdestsiz ayağı değmezdi toprağa
Resullah’tan müjdeli hadisi şerif var ona
Kavuştuk nazlı yâre İstanbul’a yurt dedik.

Oğuz,pecenek,dodurga boyumuz bir,
Türk oğluyuz aslımız bir soyumuz bir
Kanımızda kurtluk var huyumuz bir,
Dağıttık çakalların inlerini yurt dedik.

Ne günler gördü bu dertli Anadolu,
Moğolu,rumu bir çok soyu bozuğu.
Türkle buldu huzuru,mutluluğu ,
Çektik ay yıldızlı sancağı yurt dedik.

Beylikten imparatorluğa yol aldık,
Üç kıtaya hükmettik nam saldık.
Allah yoluna baş koyduk can aldık,
Al kanımızla suladık toprağını yurt dedik.

Cezayir’de, Tunus’ta sözümüz var,
Viyana’da,sofya’da Atina’da izimiz var
Tarihe yazılan yazımız var,
Kıyamete kadar bizimdir yurt dedik.

On altı devlet kurduk yılmadık
Sırtımızdan çok vurdular yıkılmadık.
Düşman kalmadı öcümüzü tatmadık,
Edirne’den Kars’a bizimdir yurt dedik