Kendimi dinliyorum.
Dinliyorum, dinlemesini amma!
Gözlerimde dolaşıyor yine’ de, geçmişteki hatalarım.
Yanlışlarım.
Yapmak isteyip de yapamadıklarım.
Ve!
Arada bir duraklıyor
Ben ne yaptım diyorum, kendi kendime sorular soruyorum.
Ağlamaklı.
Kendimi, dinlerken..

Kendimi dinliyorum.
Beni boğan geçmişimin içindeki olaylarda dolaşırken
Boğazıma dizilirken.
Acı, veriyor, hem de çok, çok acı
Pişmanlıklarım.
Yapmak isteyip’ de, yapamadıklarım.
Kendimi, dinlerken.

Kendimi dinliyorum
Tarifi mümkün olmayan ruhsal bir bunalım içinde
Boğuyor, beni geçmişim.
Sımsıkı sarılmış boynuma, beni öldürürcesine hüzünlü görüntüsüyle.
Ve!
Dolanıp duruyorum, bir labirentin içinde çaresiz,
Kendimi dinlerken.

Bitmezmiş meğer mazinin hayalleri
Yığın, yığın üstüne, üstüne gelse’ de sonradan olaylar
Eskimezmiş
Unutulup gitmezmiş dün yaşamış gibi kalırmış insanın belleğinde
Meğer insan bu dünyadan göçüp gitmeden.
Bu gün ben!
Kendimi dinlemeye çalışsam da uzandığım yerimde
Bırakmıyor anılar, hatalar yanlışlar.
Nedense!
Ben kendimi dinlerken..

04 Temmuz 2017
Ahmet Yüksel Şanlı er