baktıkça ölü suyuma
düğüm düğüm boğazım
sırtımdan vururlar sıra sıra
ihanetin haklı sebebi var

kırmızı lacivert ikiye böldüler
arada akan duran masmavi kan
toprağıma basan bir sürü hayvan
taksim ettikleri çıplağın esvabı
olmayasıcalar ipekler içindeler
ben görürüm alayı anadan üryan

rahmet görmüyormuş görmez
bedenimden göğe kan karışır
arınayım dedim yıkandım çare olmadı
şehzade doyuran demirsiz suyumda
çünkü içinde hep ölüm yıkanır

ararım eminleri ararım kadıları
arasam da bulunmaz
köy önlerinde at izi yok
her yeri sarmış it ulumaları

yeşil parklarda kırılmış cevizler
gölgesinde şehvetten nesiller
oturur da onlara bakar
görmez dedikleri aşık veysel
gönlüne kurban nice çakır gözlü
kırılası elleri yalan döner dilleri
taşla ezer de yardan atarlar beni

bineyim trene dedim
baktım alev alev
cenk edeyim dedim döndüm haneme
kapısına yazmışlar grev
tüten nargile dumanıymış meğer

kuleye kapatsam kendimi
saklanamam yine bulurlar
şu sıralar on paralık bir kart
açıyor her kilidi

boğazımdan geçmedikçe
su verirler koynuma
karadan inecek mi var yoksa