Şimdi

Bildiğin her şeyi sil!
Şu ana kadar olanları…
Gördüklerin senin hayalin bile değil!
Duydukların zaten sana ait değil!
Öğrendiklerin “Asıl” değil!

Sen, hiç “Ben” olmadın;
Yüzün yok!
Ellerin hiç olmadı…
Bir şey, bir şeyin devamı değil!
Öncesi olmayanın, sonrası olmaz!
Şimdi her şeyi bir kenara koy!

Düşün…
Şimdi kimsin, nesin?
Aslen hiç bir şey değilsin!
Hayalen her şey!
Görünürde “İnsan”!
Bedende “Hayvan”!
Sözde “Ahsen”!
Özde nesin?

Sen nasıl dilersen öyle olsun!
Dile “Ben” den ne dilersen!
Tekrar, taklit olur ama
Taklit, “Asıl” olmaz!
Eşi, benzeri olmayanı dene!

“Önceden şöyleydi”, “Sonra böyle” deme!
Öncesi, zaten “Yok” idi;
Sonrası ona bağlı!
Şimdi hepsi var ama!

Hayal et!
Sadece yeni hayaller, gerçektir!
Ölülerin hayaleti olmaz!
Hayalin zamanı mekanı olmaz!
Zaman da mekan da aslen ölüdür!
Ama hayaller canlıdır!

Öncenin kozasında çürüme!
Vaatler, şimdi geçmez!
Dilekler, “An” da olmalı!
Şimdi dile “Ben” den, ne dilersen?

Ahmet Bektaş