“Siz baksanız bir şey göremezsiniz
Benim yurdumdur orası!
Ardıçlar, gürgenler, tozlu yollar…
Tokat’la Niksar arası”(Cahit Külebi)

Zifiri gecenin gök boşluğunda
Karanlığı boğar ay’ı Niksar’ın
Yaşlı çınarların sarhoşluğunda
Sohbetin demidir çayı Niksar’ın

Dalgalanır bayrak kale burcunda
Şehidimin kanı, yaş var harcında
Yiğitler nöbette, vatan borcunda
Gönlümüze düşer say’ı Niksar’ın

Külebiler uyur Anıt Mezar da
Ayağının izi saklı pazarda
Yürek kalemiyle şiir yazar da
Külebi’ye düşer payı Niksar’ın

Şehit anneleri karalar bağlar
Plevne şehrinde bir yetim ağlar
Osman Paşa’mıza ses verir dağlar
Dağı, taşı aşar tayı Niksar’ın

Bayrak nöbet tutar şehit yanında
Zalimler boğulur asil kanında
Pas tutmuş kılıçlar durmaz kınında
Okla vedalaşır yayı Niksar’ın

Kelkit’ten beslenir Niksar Ovası
Gençlik iksiridir temiz havası
Bu diyarda yaşar insanın hası
Garibin dostudur, bay’ı Niksar’ın

Hatıralar düşer yollara yaya
Bir varmış, bir yokmuş; sanki bir rüya
Karşıbağ’da dalar sonsuz uykuya
Cahit Külebi’dir beyi Niksar’ın

Masmavi göğünde turnalar uçar
Bahar geldiğinde çiçekler açar
Sıladan ayrılan gurbette nâçâr
Bengisu misali meyi Niksar’ın

Türküler söylenir, sazlar çalınır
Kelkit Çayı’nda hep suya dalınır
Yayla havasından şifa alınır
Ruhuma ilaçtır ney’i Niksar’ın

Keşfi Meydanı’nda hayat akarken
Ayrılık hasreti yürek yakarken
Bulut yaş döküp de şimşek çakarken
Güle şarkı söyler çiyi Niksar’ın

Kuzeyde yükselir Canik Dağları
Kavranlara dolar yayla yağları
Ne bereketlidir yeşil bağları
Her derde dermandır suyu Niksar’ın

Bahar geldiğinde çiçekler açar
Soğuk sularından yolcular içer
Bu kenti görenler kendinden geçer
Hiç aratmaz şehri, köyü Niksar’ın

Al bayrağı okşar her seher yeli
Bülbüllerin güle yetişmez eli
Taş Mektep’te ne der taşların dili?
Toprağında vardır büyü Niksar’ın

Çamiçi’nde koyun kuzu meleşir
Pehlivanlar çayır çimen güleşir
Dostun kederini, dostlar üleşir
Bir başka güzeldir huyu Niksar’ın

Türk alperenlerin kavli, ahdisin
Sevda çekenlerin gönül bahtısın
Danişmentlilerin payitahtısın
Tarihe kök salmış boyu Niksar’ın

Zamanı öğütür Saat Kulesi
Hüseyin Gazi’nin güldür nefesi
Karşıbağ’dan gelir Emrah’ın sesi
Gönlümü şen eder toyu Niksar’ın

Bahçesinde açan gülleri güzel
İnce bellilerin halleri güzel
Bal kaymak misali dilleri güzel
Gönülde sohbeti koyu Niksar’ın

Yılanlı Köprü’den geçmeyen mi var?
Ayvaz sularından içmeyen mi?
Dünya gurbetinden göçmeyen mi var?
Haysiyet timsali soyu Niksar’ın

M. NİHAT MALKOÇ