1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1042
Okunma
Saçları yalnızlığın buğusuna takılan,
Gözleri deniz mavisi bir kadındı İstanbul.
Bakışıyla yüreğimi dağlayan,
Bir kez görüp vurulduğum kadındı İstanbul.
Martılarla dertleşirdim.
Yüzüm İstanbul’un göğsünde.
Ilıman sessizliğinde zamanın,
Dalgaların kıyıya vuruşunu izlerdim.
Bir kez görüp bin kez soluğum.
Sokaklarını ezbere bildiğim.
Aşk cennetimin başkenti şehrim...
Canım İstanbul’um.
İlk kez göz göze gelişimiz.
Bir aile ziyaretine giderken ki zaman,
Nasıl da çekilmez görünmüştün bana.
Sanki attığım her adım dik bir yokuşu çıkar gibiydi.
Şimdilerdeyse hiç bitmesin istediğim yolculuğum.
Sahi ne uzun zaman oldu görüşmeyeli.
Bin yıl hasret kalmış gibiyim.
Geçen şu kısacık zamanda.
Aç kollarını yârim.
Hasret dolu bir gemi yol alıyor bulunduğun limana.
Haber et duymayan kim varsa ve dahi uçan kuşa.
Artık kavuşma zamanı…
5.0
100% (1)
Cevap Yaz