Öylesine sensizim ki,
Bir çift güvercin görsem dahi ağlayasım gelir.
Ne yana baksam sevgililer el ele göz göze.
Bir bize mi layık kahrolası ayrılık,
Ne oldu hiç bitmeyecek olan sevgimize?
Hani biz hiç ayrılmayacaktık.
Bir masalı dahi gerçek kılacaktık.
Sahi ne oldu bize.

Gel öksüz bırakma düşlerimi.
Gel görmezden gel düşüşlerimi.
Yokluğun geçmeyen karakış...
Gel de bahar gelsin ömrüme.

Öylesine zor ki sensiz yaşamak,
Sanki her gün yurdumdan sürgün ediliyorum.
Ben kendime ait değilim.
Benim değilmiş elim, kolum, gözüm, kulağım.
Vazifemmiş her gece başımı yastığa koyduğumda ağlamak.

Gel gönül gözüm bahar sabahım.
Gel yeniden biz kıl bizi.
Yaşayalım yaşanmamış ne varsa.
Gel ziyan etme sevgimizi.

Sevdanın hasreti yakarken yüreğimi,
Nasıl uyku girer ki gözlerime.
Bir veda gününde yitirdim kalbimi.
Gel ey yakışan ömrüme.
Seni çok özledim.

İsmini ezberlettim evimdeki papağana.
Ne vakit kapı çalsa senin ismini söyler.
Ağzım kulaklarımda her kapıya varışımda.
Senmişsin gibi gelen kapıma.

Bir gün geleceksin biliyorum.
Hazırım sensiz geçen ömrü yaşanmamış saymaya.
Yeter ki gel nazlı goncam.
Hazırım ben geçmişi unutmaya.
Hazırım, yeniden bahşedilen ömrümü sana sunmaya.
Gel de bekletme.