Dorumudur aşkın Ay’da yaşadığı,
Ne den çöker gece hüzünlerimiz,
Kelebeklerin ömrüne dönüşürler,
Ay doğmamış yüzle, gecelerimiz…


Menekşeler kokusunu nereden alır?
Mavi deniz göz yaşlarımı barındırırmı?
Sene-gün-hafta, geçmeyi bilmiyorlar,
Gönlüm mahkum, savundurur mu?...


Aşk bir sanatsa, erbabını bilen varmı?
Yoksa, İstasyon da rötarlı bir trenmi?
Sevgimizi anlatmaya şiirlermi yazmalı,
Dökülen sözcüklerle, eriten-bitiren mi?..


Kabımız dolsa - taşsa, yükümüz sevda,
Kim ne derse desin, yaşamalı bir defa,
Ayrılıklara katlanılır, ufalanmış olsa da,
Gönül hep umutlanır, görebilsem, son defa!..



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.