Ben seni yine bugün çok özledim güzelim
Ama özlemek ölümden betermiş bilemedim
Ve bir sabah kalktığımda yüreğimin öksüz kaldığını anladım
Hayat bu olsa gerek özlemek özlenmekten ibaretmiş bilemedim...
Bu nedensiz bu sebepsiz gidişin niye bir türlü anlamış değilim

Bir yağmur tanesi misali düşersin yüreğime
Sonra dudağımın kenarına bir buse kondurur süzülürsün yavaş yavaş
Ve saçlarından süzülür her bir tanesi tenime
Yazmış olduğum şiirleri sanki yüreğine hitap edercesine

Günlerden bir gün mum ateşe gönül vermiş
Ateş mumu tüketse de mum yanmaya razıymış
Ama bu aşka ömrünü adayan mumun tek korkusu
Mumun aşkından eridiğinde ateşin biran da sönmesiymiş

İşte gözlerine her baktığında ağlasa da gözlerim
Ağlamak için bile olsa ben gök mavisi gözlerini özledim
Ve şair yüreğim bir gece yarısı mum ışığında
Mutluluğu mısralarda seni hayallerimde bekledim...! ! !