Denizin hemen kıyıcığında
Elinde küreği, kovasıyla
Kumdan kaleler yapan çocuk
Ne kadar mutluysan sen
Ben de işte öyle mutlu oluyorum
Bu şiirleri
Ve de yaşadığım hayata ayna tutan
Yazılarımı yazarken

Elindeki dondurmayı
Hemen bitmesin diye
Gözlerinde bir gülümsemeyle
Az az yiyen çocuk
Nasıl mutluysa
Ben de bilseniz nasıl seviniyorum
Geçmişi, yaşanmışlıkları, kültürümüzü, anılarımı
Geleceğe aktarırken

Ama şu dizeleri sıralarken
Kızgınım, üzgünüm
Bize “Hep ileri, hep ileri!” diyen zaman
Örümceklenmiş beyinlerle
Geriye doğru
Akarken

Sakalı gibi
Kara, karanlık düşünceli yobaz
Bu cüreti nereden aldığı besbelli olan
Bu madrabaz
Ey güzel çocuklar
Sizin bu mutluluğunuza bile karıştı
Bir çocuğun bile
O günahsız, tertemiz varlığın bile
Dondurma yemesine kızıp
Kara sakalında kaybolan
Ağzından
Salyalar saçtı

Bugün dinledim haberlerde
Konu, dolmuşta genç kızımıza saldıran
Sergerde
Mahallenin namus bekçiliğine soyunup
Kızımıza sürerken pis elini
Meğer
Kendisi gibi düşünenlerin çoğu gibi
Uyuşturucuyla yıkamış
Beynini

Ne kadar
Söz verseler de
Tüm dayanaksız aldatmacalar gibi
"Artık şehit cenazeleri gelmeyecek." diye
Geliyor yine her gün al bayrağa sarılı
Şehit cenazeleri
Onlar vatanın bütünlüğünü, toprağını
Korumak uğruna can verirken
Daha fidan çağında
Bilimle, akılcılıkla aydınlanması gereken ülkem
Nereye gidiyor
Bu bağnazlık batağında

Şöyle yazmıştım geçmiş bir bayram gününde
Demiştim ki
Kısacık şiirimde:

"Hani benim akide, sormuk şekerim
Nerede
Mahalleyi dolaşıp
El öpenlerim
Hiç harçlık almadım ben bayramlarda
Yine de
Çocukluğum kadar uzak
Çikolata tadında değil de
Akide, sormuk tadındaki
Bayramları
Özlerim"
Bayramınız kutlu olsun, tatlı geçsin efendim...
............
Umutlar yine de sönmesin
Dünyanın bu en güzel ülkesi
Aklın, bilimin ışığında
Kötü günler görmesin
…………………………………………………………..
Numan Kurt
23 Haziran 2017