Çok da lazım değil adı
Adalet ve hukuk dışıysa hali,
Yani, anlaşılacağı üzre
Zerzevat’ı muhterem şehrin birin de bir vali !
"Kemal Gün"se
Yetmiş üç yaşında,
Öldürülmüş oğluna "mezar hakkı"
Ve kalan kemiklerini isteyip,
Yaşlı bedenini
Açlık orucuna yatırmış bir yiğit baba !
Doksanıncı gün,
Ölen oğlunun
Yasını ve acısını bile yaşayamamış bu adam
Teslim alınca
Bir torba içinde
Genç oğuldan geriye kalan kemikleri,
Sonlandırır ken ölüm orucunu,
"Acı teselli" nin ışığı
Bir güzelce arınıp, evrilivermiş
Bu yaşlı ve yorğun yüz de
Tap taze bir tebessüme..
Heyhat;
Bu acı sevinç de uzun sürmez,
Çakal gibi sesiyle vakvaklayınca
Dev’ri faşistin
Vak/a’i valisi:

"Kemikleri veririz
ama Dersim’e gömemezsiniz "

Der;
Devlet’u saltanat gibi kükrer mazluma.
Şişinerek,
Hindi gibi kabarıp durur zevat’u zat,
Gördükçe kendini
Dev aynasında..
Dersiiiim Dersim......,
Çok gördün sen
Bundan daha beter zulüm.
Zulmünü
Toplumun belleğinden silip
Gömmek için
O karanlık çukura,
Unutmuş görünse de zalim,
Asla unutmaz ki Munzur çayı
Sularının kan’a, kızıla kesip
Ağlayarak aktığını..
Bilirsin ki
Zalimler de
Toprak olup çürür,
Yenilir "Hak"ka ve zamana.
Onur’un, direnmenin ve umudun
Solmaz bir gülü var
Dersimlinin bağında, bağrında
Ve yakasında..
İnsanlığın büyük acılarını
"Hesap günü"ne saklar.
Gözyaşları hep tap tazedir,
Özenle durur gönül matarasında.
Yankılanır durur
Katledilenlerin çığlıkları, nidası
"Dersiiiim Dersim"
Dersim dört dağ arasında..
Sanırsın
Vali lik değil de
Sultan Süleyman lık dır makamı
Ya da
Tut ki Yalova kaymakamı,
Kim ipler ulan senin
Ölüden bile korkan
Fiyakanı
Ya da
Zalim den zulüm den güç alan
Forsuna tükürdüğüm cakanı..!!

24/25:05:2017