3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1011
Okunma
Şubat ayı kardan ve kırağıdan beyazlaşmış tirtir titriyordu;
Yağmur, dalga dalda, çatıların köşesini kırbaçlıyordu;
Ve sen, daha önce şöyle diyordun : “ Tanrım!
Ormana menekşe toplamaya ne zaman gidebilirim ? ”.
Göğümüzün gözü suludur, ve Fransa’da ilkbahar,
Kış mevsimindeymiş gibi çok üşür, ocağın yanına oturur;
Floransa’nın, çimenlerin minesi altındaki hazinelerini
Bir bir topladığı bu güzel ayda Paris çamur içinde olur.
Bak! Kararmış ağaçlar iskeletlerini sarıyor;
Ruhun ise tatlı sıcaklığına aldanmış:
Mavi gözlerin hâlâ tek kalan menekşelerdir,
İlkbahar sadece çiçek açmış yanağında gülüyor!
Théophile Gautier
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
