Yollar siz söyleyin; gitmek mi beklemek mi en doğrusu
Kuşlar; özgürlük kanatlanıp gökyüzüne hakim olmak mı
Yoksa sevdiğinin yüreğinde hayat bulmak mı
Ve birbirini takip eden mevsimler siz söyleyin bari

Aşk; bir temmuz gecesi yanmak mıdır güneşin kavurduğu kum misali
Yoksa; şubatın son günleri dona kalmak mı üşürcesine yüreği
Gökyüzü sen söyle nerede gözlerine baktığımda huzur bulduğum sevgili

Hani yıldızlar şaiddi aşkımıza; dar ve karanlık İstanbul sokakları
Ve her dileğimi kabul edercesine parlayan çoban yıldızı
Ne aşklar yuttu; ne umutlar aldı içine değil mi şu İstanbul boğazı
Söylesene İstanbul nerede benim ömrümü adadığım mavi gözlü sevgili

Eğer bu şehirden gitseydi anlardım; gökyüzü ağlardı bizim için değil mi
Kuşlar fısıldardı kulağıma; onlar ki aşkı ve sevdayı en iyi bilenlerdi
Dağlar senin gidişine dayanamayıp her adım atışında inlerdi
Ben anlardım; gitme deyişimi duymak isterdin,çünkü sadece bilmek yetmezdi

Gitme yüreğim,gitme mavi gözlü sevdiğim
Yüreğimin en ücra noktasında huzur bulmak istediğim , gitme
Eğer sen gidersen bu aşkın günahı kimden sorulacak
Kavuşulmamış bir sevda daha İstanbul’’a yenik düşmüş olacak
Ve her kavuşulmamış aşk gibi bizim aşkımızda dilden dile konuşulacak
bizim aşkımızda dilden dile konuşulacak...! ! !