Haline acıyıp tuttum elinden,
Hem kendini hem de beni bitirdi!
Bülbülleri ayırınca gülünden,
Gönlümün bağına hazan getirdi!

Yerine gelmedi verilen sözler,
Söylenen yalanı görünce gözler,
Gönlüm mazideki günleri özler,
Ben de kalan ümidimi yitirdi!

Sanki hiç sıkıntım yoktu felekle,
Ceket bırakmadı, yok ki yelekte,
Kavurdu ateşte külüm elekte,
Ekledi derdimi bine yetirdi!

Nedense bahtıma çıkıyor çile,
Feleğe seslendim duymadı bile,
Ne yapsam neylesem hepsi nafile,
Vurdu sillesini beni yatırdı!

Dertli yaşayınca kederle söyler,
Paylaşır dostuyla gönlünü eyler,
İşte ahval budur, ağalar, beyler,
Keder dünyasına beni batırdı!
ERDEMLİ-17 Ocak 2017 Salı
Cafer AKSAY