Semaya çivi gibi çakan ayı,
O ilahidir var eden her yoku.
Hedefi vurmaya gerdiğin yayı,
Benim menzile yetiştiren oku.

Uykumu böler bir ses ki gaipten.
Kanım çekilir boynumdaki ipten.
Gelince çağrı her şeye sahipten,
Dolar içime cennetten bir koku.

Vakıf olunca zamanın sırrına,
Vardım cihanın en güzel asrına.
Ağrı düşünce kalbinin nasırına,
Em olur aşk diye yaktığım yakı.

Günahım yüktür bana, beynimde ur.
Kopar kıyametim, üflenince sur.
İnci inci dizilip gülce durur,
Boynumda mücevher gibi o takı.

Kalbin hanemdir benim, aklın arsam.
Sana meftun, sesine yurttur örsem.
Herkese bakar, eğer sana körsem,
Karaya çalsın, yüreğimin akı.

Bulsan da acıya görünmez kılıf,
Var’ın sahibi var, verilmez telif.
İlahi nezarette aşktır Elif,
Aza bile tamah ettirir çoku.

Gönül şölen eder ise her yası,
Çekilir mi ayrılığın tafrası.
Kurulsun katında ikram sofrası,
Aşk mey olsun yar, ikimizde saki.

Sıyrılır geceden efkarın demi,
Vurunca yüreğe koca bir gemi.
Ölüm korkusu sarınca alemi,
Yalnız aşk kalacak gönülde baki.