Sıcakla muhabetli bir yaz akşamı.
Aklımda sen, kurumuş dilim damağım.
Bir su getirenim dahi yok.
Nasıl bedbaht halim bir bilsen.
Kimi görsem sen sanıyorum.
Aklım almıyor, hiçbiri sen değilsin.
Durmadan arkalarından sesleniyorum.
Bir bakan dahi yok.

Oysa ne deliyim ne de divane.
Yalnızca sensizim geziyorum avare.
Ruhumda hayal kurdunun dişleri.
Bağırıyorum sesimi duyan yok.
Birden bürünüyor ortalık sessizliğe.
Tek duyduğum ses nefesim.

Bulutlar ağladı gök gürledi durmadan.
Sen gittin bir iz dahi bırakmadın ardında.
Çok koştum arkandan yetişemedim.
Çok canlar yandı müdahale edemedim.
Ben senle meşguldüm nazlı cananım
Düşmanla mücadeleye girişemedim.

Sen gittin bir iz dahi bırakmadın ardında.
Bulutlar ağladı gök gürledi durmadan.
Kaç mevsim gelip geçti saymadım.
Yıllar yılları kovaladı sen yoktun.

Ne uyku uyudum ne gezdim doyasıya.
Gittiğim her yerde sana dair bir iz gördüm.
Ey yüreğimi ateşe veren kadın ey olmayasıca!
Ben bela-i aşk ile dolmadan hürdüm.
Şimdi anılar dahi benden hesap sorar.

Dolsa da vadem terk eylesem bu cehennemi.
Ben kanımla ödedim, seni sevmenin bedelini.
Yetmez mi artık ey can yetmez mi?
Hür kılsan artık beni...