Öfkeyle kalkan zararla oturur sözünü düşünerek bişeyler karalamak istedim.
Sürçilisan ettiysem simdiden affola.
Bulunduğumuz mubarek ramazan ayından dolayı yola çıkarak kendimizi biraz daha firenlemek gerektiğini düşünüyorum.
Mevzu kalp kırmamak.
O zaman insanı kırma.
Öfken geçene kadar içini dinle, fakat insanı kırma.
"Kırma insan kalbini çok münezzeh ahı var, garip yoktur dünyada, herkesin Allahı var."
Kontrol çok önemli.
Bir arabayı düşünelim kontrolümüzden çıkınca savrulur ve büyük olasılıkla kaza yaparız.
Benzetmek gibi olmasın, kendimizi de
araba gibi kontrol edebiliriz.
Kullanmasını bilirsek beynimizi, aklımızı öfkemize dur diyebiliriz.
İnsanoğlu, kendini bil!
Kendini bilen haddini bilir, haddini bilen konuşmasına dikkat eder.
Az konuşur, öz konuşur, yerinde konuşur.
Öyleyse dediğim gibi mübarek aydayız yaptığımız ibadetlerle birlikte kendimize biraz sus diyeceğiz.
Aksi taktirde birilerini bahane ederek, kötü kelimeler, küfür vs hak ediyor diye kendimizi kontrol edemezsek, o birileri hayatımızda hep olacaklar...Yok efendim
Konuşurken düşünmez, ağzımızdan çıkanı kulağımız duymazsa, karşımızdakini rencide edici sözler söylersek, Allah’a itaat etmezsek, emirlerini yerine getirmeye çalışmazsak vay halimize.
Müslümanız elhamdülillah, acaba müslümanlığın kaç şartını yerine getirdik bu güne kadar?
Hani bunları yazıyorum kendimide sorguluyor, pay çıkarıyorum aynı zamanda.
Kork, Allahtan korkmayandan, derdi canım annem nur içinde yatsın.
Allah’tan korkmayandan her türlü kötülük beklenir mazallah.
Sözlerimi üstüne alınan alınır.
Kendini bilen bilir.
Bilmeyene sözüm yok.