3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
797
Okunma
Toprağın yıkanmış kokusu var havada
Tamda sabahın gün doğumundayım
Akın akın beynime yükleniyorsun
Yeşile yol alıyor düşlerim
Elimde çayım ufku izlerken
Karşımda beliriyor siluetin
Bir muhabbetin sıcaklığında
Isınıyor avuçlarım
Zaman çok hızlı geçiyor evet
Sabrımızla cenkleşmeyi öğrendik
Uzaklığın sevgiyi öldürmediğini
İspatladık kuşkusuz
Yinede boyun eğmedik ayrılıklara
Gönlümüzde zenginleşti sevdamız
Ne kadar yangın yeri de olsa hayat
Tekrarlara düşse de öfkelerimiz
Öğrendim ki
Yaşamak denen hayat
Bir sen birde kavgadan ibaret
Şafağın aydınlığında can suyu
Oluyorsun
Öpüyorum hafızama kazınmış yüzünden
Hoyrat avuçlarından...
NOGAYTÜRK
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz